เว็บสล็อตออนไลน์ ในต้นเดือนกันยายนThird World Quarterly (วารสารการศึกษาเพื่อการพัฒนาโดย peer-reviewed) ได้ตีพิมพ์บทความโดย Bruce Gilleyรองศาสตราจารย์ด้านรัฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยแห่งรัฐพอร์ตแลนด์ในสหรัฐอเมริกาเรื่อง ‘The Case for Colonialism’ ซึ่งแย้งว่าจะกลับมา กับลัทธิล่าอาณานิคมของตะวันตกเพื่อแก้ปัญหาที่เผชิญกับรัฐที่อ่อนแอและเปราะบาง
ภายในไม่กี่ชั่วโมงหลังจากเผยแพร่ทางออนไลน์ ความโกรธเกรี้ยว
จำนวนมหาศาลก็ปะทุขึ้นทั่วโซเชียลมีเดีย ส่งผลให้มี การ ยื่นคำร้อง สองครั้ง ที่เรียกร้องให้มีการถอนเรียงความดังกล่าว ภายในเวลาไม่กี่สัปดาห์ ครึ่งไตรมาสของโลกที่สามกองบรรณาธิการลาออก รวมทั้งบรรณาธิการ (ซึ่งได้รับ ‘การคุกคามที่น่าเชื่อถือจากความรุนแรงส่วนบุคคล’ และลาออกเพื่อความปลอดภัยของเขาเอง)
ประมาณหนึ่งเดือนหลังจากวันที่ตีพิมพ์ บทความถูกถอนออกโดยผู้จัดพิมพ์วารสาร
ในโลกของสิ่งพิมพ์ทางวิชาการที่เงียบงัน การโต้เถียงของ Gilley โดดเด่นในเรื่องละครและการวางอุบาย อย่างไรก็ตาม มันง่ายที่จะฟุ้งซ่านโดยบุคลิกที่มีชีวิตชีวาและแรงจูงใจที่น่าสงสัยที่เกี่ยวข้อง และพลาดความจริงที่ว่าเหตุการณ์เหล่านี้เน้นความท้าทายที่สำคัญสองประการที่เผชิญกับการศึกษาระดับอุดมศึกษา ซึ่งทั้งสองกรณี – หากปล่อยทิ้งไว้โดยไม่ได้รับการจัดการ – ทำให้เกิดวิกฤตอัตถิภาวนิยมสำหรับภาคส่วน
มาตรฐานตก?
ประการแรกเกี่ยวข้องกับเงื่อนไขในภาคที่อนุญาตให้เผยแพร่เรียงความในตอนแรก เรียงความของ Gilley เต็มไปด้วยคำยืนยันที่ไม่มีเงื่อนไข การอ้างสิทธิ์ที่ไม่ได้รับการยืนยัน และความไม่ถูกต้องมากมาย (เนื่องจากฉันไม่มีพื้นที่สำหรับร่างรายละเอียดเหล่านี้ในที่นี้ ฉันจึงแนะนำผู้อ่านที่สนใจให้อ่านบทความที่ยอดเยี่ยมโดย Sahar Khanในหัวข้อนี้)
หากนักเรียนส่งผลงานชิ้นนี้ในโมดูลระดับปริญญาตรีของฉัน พวกเขาจะได้รับคะแนนมาก แย่ หากไม่สอบตก เกรด – ดังนั้นการนำเสนอเรียงความโดยไตร่ตรองทางวิชาการอย่างจริงจังจึงมีปัญหาอย่างมาก
ความจริงที่ว่าบรรณาธิการวารสารยังคงยืนกรานว่าได้ปฏิบัติตามมาตรฐานปกติ
ของการทบทวนโดยเพื่อนทำให้สถานการณ์แย่ลงไปอีก แม้ว่าความปรารถนาที่จะรักษาใบหน้านั้นเป็นที่เข้าใจได้ แต่การยืนกรานว่าไม่มีขั้นตอนที่ผิดปกติใด ๆ เพียงเพื่อเป็นการเยาะเย้ยการออกกำลังกายทั้งหมด วารสาร).
การตรวจสอบโดยเพื่อนควรตรวจสอบให้แน่ใจว่างานที่ตีพิมพ์มีความน่าเชื่อถือและมีระดับความเข้มงวดทางวิชาการที่เหมาะสม แต่จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อระบบนี้พัง ผลงานที่นำเสนอในวารสารจะได้รับการพิจารณาอย่างจริงจังได้อย่างไรหาก ‘ทุนการศึกษา’ ที่มีข้อบกพร่องดังกล่าวส่งผ่านเน็ต
เสรีภาพทางวิชาการ
ความท้าทายที่สองอยู่ในการตอบสนองที่สำคัญต่อการตีพิมพ์เรียงความ เมื่อพิจารณาถึงข้อบกพร่องร้ายแรงในเรียงความ การประณามก็สมควรได้รับ เช่นเดียวกับการเรียกร้องให้เพิกถอน อย่างไรก็ตาม เหตุผลในการเพิกถอนระบุไว้ในคำร้องบทหนึ่ง เช่นเดียวกับบุคคลหลายๆ คนทางออนไลน์ก็คือ เรียงความควรถูกลบออกเนื่องจากความผิดที่ก่อขึ้น (แน่นอนว่าการข่มขู่ว่าจะใช้ความรุนแรงต่อบรรณาธิการก็เป็นเรื่องที่ให้อภัยไม่ได้เช่นกัน แต่ฉันจะละเว้นจากการพูดถึงประเด็นที่ค่อนข้างชัดเจนในที่นี้)
แม้ว่าจะไม่มีคำถามว่าเรียงความนี้สร้างความไม่พอใจให้กับหลาย ๆ คน แต่ข้อเท็จจริงนั้นเพียงอย่างเดียวไม่ใช่เหตุผลที่ควรลบเรียงความ อันที่จริง การโต้แย้งดังกล่าวแสดงถึงภัยคุกคามร้ายแรงต่อการศึกษาระดับอุดมศึกษาในฐานะสถาบัน
เป็นเรื่องอันตรายอย่างยิ่งในบรรยากาศทางการเมืองในปัจจุบันของเราที่จะยืนกรานว่าสิ่งพิมพ์หลีกเลี่ยงการก่อให้เกิดความขุ่นเคือง เนื่องจากการยืนกรานเช่นนั้นทำให้สถาบันการศึกษาเปิดกว้างต่อการวิพากษ์วิจารณ์การเซ็นเซอร์และความถูกต้องทางการเมืองทำให้เกิดอาละวาด (ข้อกล่าวหาที่อัยการสูงสุดสหรัฐฯ กล่าวถึงในคำปราศรัยล่าสุด ของเขาอย่างเด่นชัด ที่จอร์จทาวน์ )
โดยพื้นฐานแล้ว การโต้แย้งดังกล่าวสะท้อนถึงความเข้าใจผิดอย่างร้ายแรงเกี่ยวกับบทบาททางสังคมที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งของการศึกษาระดับอุดมศึกษา: การศึกษาระดับอุดมศึกษาเป็นหนึ่งในสถาบันทางสังคมไม่กี่แห่งที่สามารถ (ที่จริง เมื่อจำเป็น ต้อง) เปิดโปงความจริงที่ขัดแย้ง (และใช่ บางครั้งเป็นที่น่ารังเกียจ) . ประเด็นสำคัญคือความจริงที่เป็นข้อโต้แย้งใดๆ ที่สถาบันการศึกษาดำเนินการต้องสามารถป้องกันได้ และนั่นคือจุดที่บทความนี้ล้มเหลว สล็อตออนไลน์
